Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Non semper, inquam; Et quidem, inquit, vehementer errat; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Duo Reges: constructio interrete. Nihil illinc huc pervenit.
Quod nisi ita efficitur, quae Theophrastus de fortuna, de dolore, de cruciatu corporis dixit, cum quibus coniungi vitam beatam nullo modo posse putavit, vereor, ne vera sint. Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.
An eiusdem modi? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Ratio ista, quam defendis, praecepta, quae didicisti, quae probas, funditus evertunt amicitiam, quamvis eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat laudibus.